هنوز خيلي وقت ها با رنگ ها بازي مي کنم . تاب نمي آورم . قلم موها را برمي دارم ، طرح مي زنم ، بوم را از سفيدي اش دور مي کنم ، مثل خودم که خيلي وقت است دور شده ام

يادم رفته بود برايت شکلات تلخ درست کنم . يادم رفته بود وقتي تو بيدار مي شوي ، پاييز است و هنوز صداي زنگ تلفني را که تو پشت آني ، نمي شناسم

بعد از آن روزها هي مي رفتم در کتابخانه ام مي گشتم ، کتابهايم را ورق مي زدم ، جايي نوشته بود : " منتظر چشمان سرمه اي اش بودم. " بعد يادم آمد وقتي اين را نوشتي و به دستم رساندي که لباس سورمه اي را پوشيده بودم و تو گفته بودي : " نوري سورمه اي رنگ در چشم هايت مي درخشد. " و اين را وقتي گفته بودي که من ديگر آن کتاب ها را نمي خواندم ، فقط در کتابخانه ام نگه مي داشتم . درست مثل خودم که تکه تکه هايم را هميشه در گوشه هاي آرشيو روح ام نگه مي دارم

لي لي

لي لي کودکانه آن روزها

لي لي مستانه اين روزها

باران

بعضي روزها ، باران هم که نيايد ، باراني مي شوم ، رنگين کمان هم مي بينم