گابریل مارسل-فیلسوف اگزیستانسیالیت فرانسوی: اگر کسی به حد لحظه موجود تنزل یابدوتسلیم اکنون خود باشد"خود"او وحدت وهویت نداردوهرگز نمی تواند به راستی متعهد شودو وفادار بماند.از راه وفاست که"خود"به وحدت و هویت دست می یابد و بر سیطره فرساینده زمان غلبه میکند.تعهد به معنای قبول این مسیولیت است که برای دیگران چیزی باشم و نیز به معنای ایجاد ارتباطی است که قول داده شده که خلاق باشد.فارق از اینکه گذشت زمان چه دگرگونی هایی می تواند پدید آورد
بتابان... مستانه... مرا برقصان آرام وباشکوه... مرا زندگي کن
۱۳۸۶/۳/۱۰
۱۳۸۶/۳/۹
يه نوشته براي خوش شانسي
اگر دستان تو من را به نسيان سپردند
!چه بيم
.که فراموشي سرآغاز يادي ديگر است
اگر دستان تو مرا به خاک سپردند
! چه غم
.که مرگ همواره سرآغاز زايشي ديگر است
اگر دستانت مرا به قصه ها سپردند
! چه بيم غم
.که قصه اي براي خواب کودک تو باشم
.
.
.
... نوشته اي براي خوش شانسي
اشتراک در:
پستها (Atom)
اين آدم ها رو مي خونم
- !آهو نمي شوي به اين جست و خيز ، گوسپند
- My Mind Room
- Thus Spake the Crow...
- از برکلي
- از پشت يک سوم
- اعلیحضرت حاجی آقا
- باغ مسعود
- بايرامعلي تقديم مي کند
- بعد کيهاني ا.ش
- تمشك
- توکاي مقدس
- جيرجيرک
- حاجي واشنگتن
- حبه حرف هاي روزانه
- حضور خلوت انس
- خوابگرد
- سارا و پاييز
- سرزمين رويايي
- سلام سينما
- شازده کوچولو
- شايا کوچولو
- شبیر
- فانوس راه خويش
- ماناي به ياد ماندني
- ميرزا پيکوفسکي
- پاگرد
- کوچه هاي بن بست