بی تا

من دانه افلاکم .................یک چند در این خاکم

چون عدل بهار آید .............سرسبز شود دانه

خیام

عید

...می خوام آرزو کنم

...آرزوی بودن کسی

....آرزوی آمدن

...آرزوی رسیدن

....آرزوی شادی

...آرزوی

می خوام به جای همه این آرزوها به شما هایی که اینجا ، توی این خونه دوست داشتنی برای من، دیدمتون! بگم که کنار شماها بودن ، شنیدن حرف هاتون و خوندن نوشته ها و رفت وآمدهاتون برای من بهترین های سال گذشته بوده که می تونم اینجا با خوشحالی ازش بنویسم... همه شماهایی که دوستتون دارم و بهتون فکر می کنم : نازی ، اعلیحضرت ، جیرجیرک ، بایرامعلی ، مسعود ، دکتر شفیعی ،سارای پاییزی ، شبیر ، ،مانا ، امیر ، شازده کوچولو ، سیاوش ،فرشاد ، ایمان خاتم ،بچه های 78 چمران ،حمیدرضا ،مریم و سارا و صدیقه ای که همیشه میان و چیزی نمی نویسند! و همه اونهایی که کنار زندگی من حضور دارند

!بهارتون شاد

علی سنتوری

چهار بار دیدمش ... من با شور علی سنتوری و با عشق از دید داریوش مهرجویی ، شور می گیرم چندی

بعد کيهاني ها

آنچه که در حال شدن است ، ايستادن نمي پذيرد. اين در متن زندگي جريان دارد ، در ارتباط با اجزاي آن بي هيچ محدوديتي ! لذتي در من ، در ماست از کشف اجزا زندگي در انسانها ، حيرت انگيز است جريان مداوم ارتباط در لايه هاي مشترک ... ايستادن با من نيست ، از ارتباط و تعامل است شکوفايي ، پيچش و تغييرها ، يادگيري از انسان ها و حيات ! جريان داشتن در زمين و انسان هايش ، در اين هميشه تجربه کردن هاست که "من" جريان مي يابد ! کشف رابطه و تعالي يک فرد يا ترميم يک جز هستي

اين نوشته تقديم مي شود به دکتر الف. شين به خاطر لبخندهاي آزادش و ايمان و دوستان کيهاني